School

In de schaduw onder de boom moesten we staan vond mijn jongste zoon, precies daar wachten op ons plekje. En het was ons plekje, recht voor de uitgang en inderdaad meestal in de schaduw. Niet dat hij er zo lang stond overigens, hij ging meestal lekker rondjes rennen over het schoolplein. Of hij vond een plastic schepje en verdween daarmee in de grote zandbak totdat ik hem riep. De laatste weken was het anders. Nu het nieuwe schooljaar was begonnen, stelde hij vragen over school. Wilde hij nog een keer horen wat dat nou precies was, dat gym op school. En de gerende rondjes op het schoolplein kregen steeds meer de vorm van een lang ovaal, zodat hij even om het hoekje kon gluren bij de andere uitgang.

Daar, om de hoek was immers nog een deur en uit die deur kwam ook een juf met kinderen. Juf Yolanthe, voor de zomer nog de juf van mijn oudste zoon. Vanaf november de juf van de jongste. De klasgenootjes van J. die niet meegingen naar groep 3, zouden straks de nieuwe klasgenootjes van M. worden. Waar ze eerst nog met J. tussen de middag mee naar huis gingen voor een boterham, zouden diezelfde kinderen straks af en toe met M. meekomen. Juf Yolanthe had hem al even bij zich geroepen vorige week. Hij klemde zich eerst nog aan me vast en piekerde er niet over om naar de juf te gaan. Maar ze was blijkbaar erg overtuigend en met enige aarzeling stapte hij op de juf af. Zo’n klein ventje, voor mijn gevoel nog veel te klein voor die grote gang op school. Die nog met z’n beentjes kon wiebelen op de stoelen, die z’n broodtrommeltje nog met twee armen moest vastklemmen.

Hij stond inmiddels bij de juf die hem bij z’n handje pakte en meenam naar de kapstok. Ze wees naar een naambordje boven een van de kapstokjes en las het hem voor. Op het bordje stond al zijn naam. Hij staarde even verbaasd naar het bordje en rende toen weg bij de juf. Hij rende enthousiast mijn kant op, zijn vuistjes gebald om maar zo snel mogelijk vooruit te komen. Dan was hij al bij me en trok me aan mijn mouw om het te laten zien. Raar om het al te zien hangen, maar het zou niet lang meer duren. Dan zaten beide jongens gewoon op school.